- φύγιμον
- τὸ, Ακαταφύγιο, άσυλο.[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. φυγ- τής μηδενισμένης βαθμίδας τού ρ. φεύγω* + κατάλ. -ιμον, ουδ. της κατάλ. -ιμος (πρβλ. τρόφ-ιμος)].
Dictionary of Greek. 2013.
φύγιμον
Look at other dictionaries:
φεύγω — ΝΜΑ, και φεόγω Α 1. τρέπομαι σε φυγή, απομακρύνομαι γρήγορα κυρίως από φόβο ή επειδή μέ καταδιώκουν (α. «μόλις τόν είδε με το πιστόλι έφυγε» β. «βῆ φεύγων ἐπὶ πόντου», Ομ. Ιλ.) 2. αναχωρώ (α. «έφυγαν για ταξίδι τού μέλιτος» β. «Κῡρος μὲν τέθνηκεν … Dictionary of Greek
